Lars - De Spelerij

Theaterbezoeken:

Zondag 8 maart ging ik naar het toneelhuis de Kaekelaar in Schoten. Hier bekeek ik het toneelstuk: Lars.

1. Voortekens:

- Wat is de titel van het stuk? Wat betekent die? Wat zegt die over de thematiek?

Als kijker wordt je geheel meegenomen in het verhaal. Zo erg dat je gedurende 3/4de van het stuk niet doorhebt dat de persoon in de titel nooit vernoemt wordt, Lars. Een personage dat niet door een acteur wordt vertolkt en dus enorm abstract beschouwd kan worden.

Naarmate het einde van de voorstelling in zicht komt, ontdekt de kijker wie Lars is. De (kwaadaardige)  zoon van Ronald en Helena. Lars heeft nooit zijn vader gekend en telkens hij met zijn moeder wil afspreken, loopt ze van hem weg. Hij voelt zich dus enorm verstoten en dit is niet goed voor de opvoeding van een kind.

Jarenlang vecht Helena met schuldgevoelens en telkens loopt ze hiervan weg, letterlijk. Ze vlucht naar andere landen in de hoop haar zoon en minnaar (Ronald) nooit meer te hoeven zien, maar haar verleden blijft haar achtervolgen. Lars staat ,zonder dat de toeschouwer het beseft , geheel centraal in de hele voorstelling. Pas vanaf het moment dat de naam ‘Lars’ valt, weet het publiek alle puzzelstukjes van het verhaal samen te leggen.

De zin “Voor je kinderen doe je alles.” Is enorm op zijn plaats in dit stuk aangezien Ronald in plaats van Lars voor de rechtbank komt om schuld te bekennen. Ronald neemt de moord op Helena op zich en zo begint het stuk ook met zijn pleidooi voor de rechtbank. Het publiek wordt meteen in het midden gegooid van allerlei wetenschappelijke uitspraken en definities, zonder eigenlijk te weten waar ze zich bevinden.  Uiteindelijk wordt dit duidelijk en leidt dit tot een werkelijke aha-erlebnis.

2. Thematiek:

- Waar gaat het stuk over? Moet je die thematiek zelf achterhalen of wordt de boodschap expliciet verwoord?

Het stuk gaat, zoals de titel al vermeldt, over Lars. Hiermee weet de toeschouwer enorm weinig. Zoals ik al reeds heb vermeld, wordt het publiek meteen in het stuk gegooid. Er wordt een pleidooi gehouden met allerlei moeilijke definities en waarbij enorm veel kritiek wordt uitgesproken op de maatschappij.

Helena, de moeder van Lars, valt meteen op als vrouw met enorm veel stress. Ze lijkt met problemen te kampen, ze lijkt bang voor iets.

Uiteindelijk blijkt dat ze bang is voor haar eigen zoon, Lars. Ze draagt gedurende heel haar leven al dit geheim bij haar en durfde nooit over hem te spreken. Af en toe gaf ze hem geld, maar nooit liefde. Ze vindt hem een monster, maar dat is haar eigen schuld. Zij maakte hem tot monster.

Het publiek heeft dit allemaal niet door tot dat Helena op het einde niet meer met haar geheimen kan leven en ze deze vertelt. Het plot wordt dus wel degelijk expliciet verwoord door Helena zelf en het publiek hoeft er niet meer naar te gissen. Het verhaal heeft een bepaalde opbouw waardoor de toeschouwers gedurende de hele voorstelling proberen zelf het raadsel op te lossen. Ze worden als het ware deel van de voorstelling. Maar uiteindelijk werkt het stuk zich toch naar een oplossing of een gesloten einde waaruit alle vragen worden beantwoord en het publiek geen inspanning meer hoeft te leveren om het verhaal te begrijpen.

3. Opvoeringtekens

- Op welke locaties speelt het stuk zich af? Hoe vinden de locatiewisselingen plaats?

In het hele stuk wordt er slechts 2 locaties gebruikt, Adriaans huis en de rechtbank.

Zoals ik reeds zij begint het toneel met Ronald die een pleidooi houdt voor de rechtbank. Hij vertelt talloze feiten over het rechtssysteem en kraamt zelfs enkele lange definities uit. Als zijn pleidooi klaar is en het publiek met verstomming is geslagen gaat het licht uit voor enkele seconden en bevinden we ons in de woonkamer van Adriaan.

Helena leerde Adriaan kennen op het internet en Adriaan is tot over zijn oren verliefd. Uiteindelijk komt Helena aan in zijn huis, hier begint het eigenlijke stuk.

Ze praten over koetjes en kalfjes, maar naarmate het stuk vordert krijgt Helena het steeds meer en meer benauwd. Ze is bang dat Adriaan haar geheimen zal ontdekken, zeker omdat Adriaan een slim persoon is. Maar ze had nooit gedacht dat ze Ronald ooit nog zou zien.

Ronald breekt in bij Adriaan en confronteert Helena met haar geheimen waar Adriaan bijstaat. Helena krijgt een paniekaanval en Adriaan slaagt erin Ronald uit zijn huis te krijgen.

Later komt Ronald terug, maar de ruimte verandert niet. Alles speelt zich af in Adriaans woonkamer waar Helena finaal tot haar einde komt. De lichten gaan weer uit en we staat weer samen met Ronald in de rechtszaal waar hij zijn pleidooi afsluit. 

4. Evaluatie

- Hoe evalueer je de acteerprestaties?

De acteerprestaties waren zeer sterk. Vooral Ron Cornet, die Ronald speelde, was enorm overtuigend. Ook de manier waarop hij deze lange definities uit het hoofd kende in zijn ellenlange monoloog was formidabel.

Tuur De Weert die we onder andere kennen van F.C De Kampioenen was ook erg geloofwaardig en sterk in zijn acteerprestaties. Vooral tijdens zijn confrontatie met Ronald waar ze gedurende 5 minuten tegen elkaar zaten te roepen. Tuur legt duidelijk zijn emoties in het personage en daardoor kan het publiek zich ook in zijn rol inleven. Hij is enorm onwetend, maar neemt het uiteindelijk toch op voor zijn geliefde Helena.

Helena of Camilia Blereau is minder sterk gespeeld. Al vraagt het personage van Helena wel wat overacting, soms ging het net iets te ver. De rol van een stressvolle is in principe geen erg moeilijke rol, maar Camilia zorgde helaas soms voor een ongeloofwaardige sfeer.

In het algemeen waren de acteerprestaties vrij goed. Het toneel kon gedragen worden door drie acteurs en kwam perfect tot zijn recht.